---

Jedną z bohaterek wielkanocnego poranka jest Maria Magdalena. Przyszła do Grobu namaścić Ciało Jezusa i ku swemu przerażeniu zastała kamień odsunięty od wejścia. Nie przekonały jej słowa Anioła mówiące o Zmartwychwstaniu Jezusa. Dopiero sam Nauczyciel musiał zawołać ją po imieniu, by dotarła do niej prawda o tym, co się stało. Z radością pobiegła do Apostołów oznajmiając, że Pan zmartwychwstał. W tradycji naszego Zakonu Maria Magdalena nazywana jest Apostołką Apostołów, bo to z jej ust po raz pierwszy padła Dobra Nowina.
Apostolstwo, obok kontemplacji, należy do istoty duchowości Zakonu św. Dominika. Reguła św. Augustyna, którą wybrał nasz święty Ojciec, wyraźnie mówi o tym, że bracia mają żyć na wzór Apostołów, a tak naprawdę na wzór samego Jezusa nauczającego o Królestwie Bożym. Jak się to apostolstwo wyraża?
Paradoksalnie nie chodzi tu o ilość podejmowanych dzieł, bo apostolstwo to nie działalność, ale przede wszystkim styl życia, które zakorzenione jest w Chrystusie tak bardzo, że promieniuje Nim na zewnątrz. Dlatego też śmiało możemy powiedzieć o naszych starszych czy chorych Siostrach, które mimo, iż często nie podejmują już czynnie dzieł Zgromadzenia, są wspaniałymi apostołkami w swoich wspólnotach. Modlitwą, pogodą ducha, ofiarnością, często dają świadectwo życia zjednoczonego z Bogiem. Najlepszymi rekolekcjami dla wspólnoty bywają nierzadko nie te, głoszone przez kaznodziejów, ale te, które cicho głosi Siostra odchodząca po wieczną nagrodę do Pana.
Samo życie wspólne, oraz habit, jako znak przynależności do Chrystusa mają także wymiar apostolski. Ludzie widząc wspólnotę, która zgodnie podejmuje różne dzieła, również chętnie się angażują. W świecie, który narzuca indywidualistyczny sposób bycia, często wręcz egoistyczny, Siostry przypominają, że Jezus jest właśnie tam, gdzie "dwaj, albo trzej zebrani są" w Jego Imię (por. Mt 18, 20). Habit dla przypadkowego przechodnia może być przypomnieniem o Bogu. Bardzo często zdarza się, że ludzie widząc Siostrę w habicie po prostu podchodzą, aby porozmawiać. Oczekują, że Siostra ich wysłucha, pomoże, może coś doradzi. Nieraz proszą o modlitwę, "bo siostra jest bliżej nieba".
Dopiero na końcu, choć oczywiście nie najmniej ważne, możemy wymienić różne dzieła apostolskie, które podejmujemy. Jest to katechizacja, praca wychowawcza w przedszkolach, świetlicach czy ośrodkach dla młodzieży, misje, opieka nad chorymi, a także posługa związana z pracą w parafii: w zakrystii czy przy organach. Już Matka Kolumba z pierwszymi dominikankami wędrowała po wielowiejskich pastwiskach, by dotrzeć z nauką katechizmu do dzieci i dorosłych. Odwiedzała też chorych niosąc im potrzebną pomoc. Dziś podejmujemy dzieło Matki Kolumby pragnąc we współczesnym świecie realizować cel naszego Zgromadzenia: niesienie Prawdy ewangelicznej najbardziej potrzebującym. A kto jest dziś najbardziej potrzebujący?

---