---

Pragnę, aby Twoja ikona, Matko Boża, odbijała się stale w zwierciadle duszy i zachowała ją czystą aż po kraniec wieków. Podnoś pochylonych ku ziemi i daj nadzieję tym, którzy uznają i naśladują wieczny wzór piękna…
/Grecki mistyk, Pseudo-Dionizy Areopagita/

Rozpoczyna się piękny miesiąc maj, w którym wszystko rozbudzone do życia – rozkwita po zimowym „zaśnięciu”. Całe stworzenie – więc także człowiek – wkracza w nowy czas rodzenia i wydawania owoców.
Miesiąc maj jest szczególnie poświęcony Maryi, Matce życia – Jezusa Chrystusa. Jezus zrodził się z Maryi, przyszedł na świat jako Jej Syn – Dziecko, był posłuszny rodzicom. Był Jej Panem i Mistrzem, któremu Ona była uległa jak stworzenie swemu Stwórcy… jakie to niepojęte dla nas!
Pomyślmy o Matce Bożej w tym szczególnym miesiącu, słuchajmy Jej – tak jak słuchał Jej nasz Pan, jak kochał, jak niewyobrażanie blisko Niej był. Kiedy Jezus mówił do Nikodema o powtórnych narodzinach z „wody i ducha”, to chciał pokazać zrodzenie nowego człowieka w łonie i sercu Kościoła. Wiele razy słyszeliśmy powtarzane zdanie, że Maryja jest „Matką Kościoła”, to skoro tak jest – to dlaczego nie można poprosić Jej, aby zrodziła nas na nowo, w sposób duchowy ze swego dziewiczego łona - jak Jezusa? Prośmy ją o to „zrodzenie”! Ona zdziała cuda w historii naszego życia, będzie uczyć nas miłości, dobra, ofiarowania, zaufania i zawierzenia. Oddani Maryi i zrodzeni z Niej, będziemy żyć bez lęku, będziemy żyć z pasją i radością oczekując spotkania z Tym, który oddał się Jej bez reszty dla siebie. Bóg oddał się człowiekowi przez Maryję, człowiek może oddać się Bogu przez Maryję. Nie może w naszej relacji z Jezusem zabraknąć Matki Bożej, bo dzięki Niej będziemy potrafili być dziećmi - synami i córkami…a więc - Chwalcie łąki umajone (…) Chwalcie z nami Panią Świata, Jej dłoń nasza wieniec splata…

s. Łucja

---