---

Dziś Jezus czyni wszystko nowe. Zstępując do Otchłani budzi pogrążonych we śnie więźniów, dla których niebo było zamknięte. Bierze za rękę Adama i Ewę i zwraca im utracony raj. Za pierwszymi rodzicami ustawia się długa procesja tych, którzy z tęsknotą oczekiwali tego dnia. Do każdego z nas Jezus dziś woła: Zbudź się, o śpiący i powstań z martwych! Zbawienie wysłużone na Krzyżu może stać się także moim, twoim udziałem. W starożytnej homilii czytamy dziś: Przypatrz się mojej twarzy dla ciebie oplutej, bym mógł ci przywrócić ducha, którego niegdyś tchnąłem w ciebie. Zobacz na moim obliczu ślady uderzeń, które zniosłem, aby na twoim zeszpeconym obliczu przywrócić mój obraz.
Spójrz na moje plecy przeorane razami, które wycierpiałem, aby z twoich ramion zdjąć ciężar grzechów przytłaczających ciebie. Obejrzyj moje ręce tak mocno przybite do drzewa za ciebie, który niegdyś przewrotnie wyciągnąłeś swą rękę do drzewa.
Snem śmierci zasnąłem na krzyżu i włócznia przebiła mój bok za ciebie, który usnąłeś w raju i z twojego boku wydałeś Ewę, a ta moja rana uzdrowiła twoje zranienie. Sen mej śmierci wywiedzie cię ze snu Otchłani. Cios zadany Mi włócznią złamał włócznię skierowaną przeciw tobie.

Przez cały Wielki Post śpiewaliśmy: Któryś za nas cierpiał rany, Jezu Chryste, zmiłuj się nad nami. Dziś jest właśnie dzień zmiłowania. Dziś nasza prośba została wysłuchana. Dziś Jezus zaprasza nas do radości nieba.

Adorujemy dziś Najświętszy Sakrament w tzw. grobie Pańskim. Niech to będzie czas refleksji nad tym, co rzeczywiście Jezus dla nas uczynił przez swoją Mękę i Śmierć. Czy przyjmę ten dar?

---