Jezus powiedział: „Moje owce słuchają mego głosu, a Ja znam je. Idą one za Mną i Ja daję im życie wieczne. Nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z mojej ręki. Ojciec mój, który Mi je dał, jest większy od wszystkich. I nikt nie może ich wyrwać z ręki mego Ojca. Ja i Ojciec jedno jesteśmy”. (J 10, 27-30)

Drogi Czytelniku!

Jeśli czytasz ten komentarz, to znaczy, że to właśnie ciebie Jezus zalicza do grona „swoich owiec”. Ponieważ mówi: „Moje owce słuchają mego głosu”. Od dziś Jezus mówi do ciebie „mój”, „moja”. Przyjmujesz ten tytuł?

Kolejne słowa Jezusa – „Ja znam je” - mogą wprawić w zakłopotanie. Dlaczego? Bo On mnie ZNA! To znaczy, wie o mnie wszystko… Zna moje upadki, sukcesy, porażki, zwycięstwa, niepowodzenia i słabości. Jezus, który dzisiaj porównuje się do Dobrego Pasterza chce zwrócić twoją uwagę na jeden, czasem ulotny fakt, mianowicie: nic, co jest w tobie Jezusa nie zraża. Mało tego, On właśnie takiego cię chce. Słabego, ale prawdziwego! Jezus nigdy cię nie przekreśli, nie będzie tworzył tabelki twoich plusów i minusów, nie będzie wyliczał twoich niepowodzeń. Jezus wierzy w ciebie i ufa ci! Przyjmujesz to?

Jeśli tak, to idziemy dalej. To znaczy, ty idziesz dalej za Jezusem. Kto, prawdziwe doświadczył Jezusa nie może stać w miejscu. Jeśli Go usłyszałeś, to następna dobra wiadomość w twoim życiu: już nigdy nie będziesz sam. Jezus będzie blisko Ciebie. Dlaczego? Bo Jezus mówi: „Ojciec dał mi cię i nikt nie wyrwie cię z mojej ręki”. Nie zginiesz, bo przeznaczony jesteś do życia wiecznego.

Jezus, w krótkich sześciu zdaniach, pokazuje przestrzeń relacji, do której cię zaprasza. Nie zatrzymuj się dziś na tym komentarzu. Idź dalej, już sam. Idź na adorację, znajdź czas, aby usiąść przy boku swojego Pasterza… Słuchaj, co On ma ci do powiedzenia, pytaj i znów słuchaj. Zaufaj Mu! On nie da ci się zgubić.

Niech Duch Święty ożywi wiarę i pozwoli odkryć ci, w jaki sposób Dobry Pasterz pasie swoje owce.

---