---

W ukryciu dokonuje się spotkanie między Bogiem a człowiekiem. Nasz Ojciec jest „w ukryciu” i widzi „w ukryciu”. On nie lubi ostentacji.

Zaczynamy Wielki Post. Może warto podjąć postanowienie, w którym damy sobie strefę „ukrycia”, w której będziemy spotykać się z naszym Bogiem?

Przed czym możemy się ukryć? Nie tylko przed innymi, zostawiając choć na chwilę swoich bliskich, tych, z którymi przebywamy. Chyba dużo trudniej zostawić siebie samego, swoje myśli, miliony spraw i zmartwień, którymi żyjemy.

Wielki Post jest szansą na to, żebyśmy spróbowali stanąć przed Bogiem bez masek, tacy, jacy jesteśmy – w ukryciu. Stanąć przed Nim i pozwolić, by nas uzdrawiał.

---