---

Wyjątkowy dzień w naszym Zgromadzeniu. 133 lata temu, w Wigilię Uroczystości św. Józefa w naszym pierwszym klasztorze w Wielowsi odeszła do Pana Matka Kolumba Białecka – nasza Założycielka. Gdy patrzymy na jej życie, pełne z jednej strony cierpienia zarówno duchowego, jak i fizycznego, a z drugiej bogatego w miłość do Jezusa, sióstr oraz wszystkich potrzebujących, możemy powiedzieć, że śmierć Matki Kolumby była pięknym akordem zwieńczającym jej drogę do Boga.

Przed końcem życia skończyła się walka, a teraz nastał słodki sen błogosławionych. Nie widać było najmniejszej boleści, spokój dziwny, niebiański, zajaśniał na zbolałym, ciężkimi cierpieniami wybladłym, obliczu. Bóg Najdobrotliwszy odjął boleści konania, nawet, co do ciała, nagradzając niejako w części, już tu, naszą Matkę za mężne dźwiganie tylu krzyżów moralnych i fizycznych – pisały Siostry w kronice.

Śmierć świętych staje się świętem – momentem ich zjednoczenia z Ukochanym. Nie na darmo w Księdze Mądrości czytamy: Dusze sprawiedliwych są w ręku Boga i nie dosięgnie ich męka. Zdało się oczom głupich, że pomarli, zgon ich poczytano za nieszczęście i odejście od nas za unicestwienie, a oni trwają w pokoju. Choć nawet w ludzkim rozumieniu doznali kaźni, nadzieja ich pełna jest nieśmiertelności. Po nieznacznym skarceniu dostąpią dóbr wielkich, Bóg ich bowiem doświadczył i znalazł ich godnymi siebie. Doświadczył ich jak złoto w tyglu i przyjął ich jak całopalną ofiarę. W dzień nawiedzenia ich przez Boga zajaśnieją i rozbiegną się jak iskry po ściernisku. (Mdr 3, 1-7)

Tak zajaśniała przy śmierci świętość Matki Kolumby. Siostry, które towarzyszyły Matce doświadczyły niezwykłości tej chwili i choć smutek rozdzierał ich serca, nic nie zakłócało panującej ciszy, ciszy odchodzenia do wieczności.

My dziękujemy dziś Bogu za dar naszej Matki. W minionym tygodniu szczególnie modliłyśmy się o jej beatyfikację podejmując siedmiodobowe czuwanie Jerycho w naszych wspólnotach. Dziś zakończyło się ono Mszą świętą w Wielowsi, gdzie spoczywa dziś już Czcigodna Sługa Boża Matka Kolumba Białecka. Ufamy, że wciąż dotrzymuje obietnicy, którą złożyła nam przed swoim odejściem: Siostry, nie płaczcie, ja tuż przy Was będę.

Matko Kolumbo – czuwaj nad nami.

---