Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków».
Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?»
Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego».
Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie».
Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem. (Mt 16,13-20)

Cezarea Filipowa to miasto na stokach góry Hermon, jakieś 200 km od Jerozolimy. Kiedyś jako ośrodek kultu Baala nosiło nazwę Balinas, późnej Paneas, od bożka Pana, który miał tam miał tam miejsca kultu. W czasach Jezusa stała tam świątynia ku czci cezara.

W tym miejscu, na ziemi pogańskiej, Jezus pyta Apostołów, za kogo ludzie Go uważają. Wszystkie odpowiedzi umieszczają Go w kategorii „proroków". Za kogo uważają Jezusa ludzie? To pytanie bezpieczne i spokojne. Mam mówić o opinii innych ludzi. Mogę podzielić się tym, co słyszałam, czytałam, wiem. Ale sercem dialogu Jezusa z uczniami jest pytanie: A wy za kogo mnie uważacie?

Wyznanie Piotra nabiera szczególnego znaczenia ze względu na okoliczność czasu i miejsca, gdzie się ono dokonało. Piotr składa wyznanie wiary w swoim imieniu i w imieniu apostołów na terytorium pogańskim, przy skale, na której wznosiła się świątynia bożka Pana. W tym miejscu wyznana wiara w Jezusa - Mesjasza i Syna Bożego staje się fundamentem, na którym Jezus zbuduje Kościół.

Kim dla mnie jest Jezus? To najważniejsze pytanie. I tutaj nie chodzi o teorię, wiedzę, czy coś zasłyszanego, ale moje odniesienie do Jezusa.

Jaka dzisiaj jest moja odpowiedź?

Osobista odpowiedź na to pytanie konstytuuje ucznia. Im bliżej jestem Jezusa, tym bardziej staję się skałą, kamieniem, na którym może budować swój Kościół.