---

"Życie jesteś chwilą, życie tyś mym snem, życie tyś dniem krótkim, przemijasz jak cień..." Te słowa piosenki myślę, że doskonale charakteryzują to, w czym bierzemy udział. Śmiesznie to brzmi, ale właśnie tak jest: życie tu na ziemi jest chwilowe. Jesteśmy tu na chwilę, a wieczność jest przed nami.

Ledwo zaczął się dzień i… jest już szósta wieczorem.

Tydzień ledwo przybył w poniedziałek i już jest piątek.... a miesiąc już minął...

a rok prawie się kończy.... i minęło już 10, 20, 30, 40 lub 60 lat naszego życia....

i zdajemy sobie sprawę, że straciliśmy naszych rodziców, przyjaciół. Zyskaliśmy kolejnych przyjaciół, doświadczenia, rodzinę. Straciliśmy i zyskaliśmy. I zdajemy sobie sprawę, że jest już za późno, aby wrócić. Wrócić do tego co było, bo to co było, już nie wróci. Jak brzmiało powiedzonko mojego taty "co było, a nie jest, nie liczy się w rejestr". Zdajemy sobie sprawę, ile rzeczy nie wyszło, a ile się powiodło. Kolejny rok za nami, a kolejny przed nami. I ten lęk...co będzie, czy będzie łatwiej, czy coś się stanie, czy raczej będzie spokojnie. Więc... Spróbujmy jak najlepiej wykorzystać czas, jaki nam pozostał. Nie zwlekajmy z szukaniem zajęć, które lubimy. Nie rezygnujmy z czynienia dobra, z bezinteresownej pomocy. Nie rezygnujmy z drugiego człowieka, ze spotkania z nim, wysłuchania. Dodajmy kolorów naszej szarości. Bo życie każdego z nas choć różne w doświadczenia, różne w długości, to jednak jest piękne. Jest Bożym Darem. Uśmiechnijmy się do małych rzeczy w życiu, które są balsamem dla naszych serc. Uśmiechnijmy się do siebie. I mimo wszystko, nadal cieszmy się spokojem tego czasu, który nam pozostał. Spróbujmy wyeliminować „potem”...

Zrobię to potem…
Powiem potem…
Pomyślę o tym potem…

Zostawiamy wszystko na później, jakby „potem” było nasze. Ponieważ nie rozumiemy, że:
potem – kawa jest zimna...
potem – priorytety się zmieniają...
potem – rok się skończy...
potem – zdrowie się kończy...
potem – dzieci dorastają...
potem – rodzice się starzeją...
potem – obietnice są zapomniane...
potem – dzień staje się nocą
potem – życie się kończy...
A potem często jest za późno...

Więc... nie zostawiaj niczego na później, ponieważ czekając na później, możemy stracić chwile, najlepsze doświadczenia, najlepszych przyjaciół, najlepszą rodzinę...Dziś jest odpowiedni dzień... Ta chwila jest teraz ... Nie jesteśmy już w wieku, w którym możemy sobie pozwolić na odłożenie na jutro tego, co należy zrobić od razu. Zobaczmy więc, czy będziemy mieć czas dla Boga, dla rodziny, przyjaciela, dla znajomych. A może odłożysz to na... później ?

I nie podzielisz się tym nigdy !?

---