Gdy się zbliżali do Jerozolimy, do Betfage i Betanii na Górze Oliwnej, posłał dwóch spośród swoich uczniów i rzekł im: «Idźcie do wsi, która jest przed wami, a zaraz przy wejściu do niej znajdziecie uwiązane oślę, którego jeszcze żaden człowiek nie dosiadał. Odwiążcie je i przyprowadźcie tutaj. A gdyby was kto pytał, dlaczego to robicie, powiedzcie: „Pan go potrzebuje i zaraz odeśle je tu z powrotem”».
Poszli i znaleźli oślę przywiązane do drzwi z zewnątrz, na ulicy. Odwiązali je, a niektórzy ze stojących tam pytali ich: «Cóż to ma znaczyć, że odwiązujecie oślę?» Oni zaś odpowiedzieli im tak, jak Jezus polecił. I pozwolili im.
Przyprowadzili więc oślę do Jezusa i zarzucili na nie swe płaszcze, a On wsiadł na nie. Wielu zaś słało swe płaszcze na drodze, a inni gałązki ścięte na polach. Ci zaś, którzy Go poprzedzali i którzy szli za Nim, wołali:
«Hosanna!
Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie.
Błogosławione królestwo ojca naszego, Dawida,
które nadchodzi.
Hosanna na wysokościach!» (Mk 11, 1-10)

„ Oto król twój idzie do ciebie sprawiedliwy i zwycięski. Pokorny jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy”. (Za 9,9)

Przez wieki oczekiwano Mesjasza, który nadejdzie w chwale i mocy. Obejmując zaś władzę nad wszystkim wyzwoli naród Izraelski. Rzeczywiście, Mesjasz przychodzi, ale ma inny cel: uwolnić lud od grzechów i naprawić to, co zniszczył grzech. Jego chwałą jest pokora, Jego mocą miłość, jego władzą służba, a jego tronem krzyż. Co więcej podczas wjazdu do Jerozolimy nie nadjeżdża na koniu - jako król, który ma władzę, ale na osiołku. Osioł to niepozorne zwierzę, które służy. To jedyna rzecz, jaką Pan potrzebował, aby przedstawić się takim, jakim jest. Osioł, który nosi ciężary, jest obrazem Chrystusa, który pierwszy wypełnił to, co nam zostawił jako prawo: „Jeden drugiego brzemiona noście i tak wypełnicie prawo Chrystusowe” (Ga 6,2). Umiejętność służenia stanowi o naszym podobieństwie do Boga. Jezus jest królem jako sługa przez to, kim staje się dla nas.

W mojej drodze za Jezusem, On oczyszcza mnie od wszelkich fałszywych oczekiwań, wizji, planów. On ukazuje mi zupełnie inną perspektywę mojego życia. Uczy mnie patrzeć na rzeczywistość z Jego perspektywy. Chcę dzisiaj udać się razem z tłumem i zobaczyć, jak On Król wszechświata wjeżdża do Jerozolimy. Dostrzegając mnie w tłumie mówi do mnie: zobacz, moje Królestwo to Miłość, służba i oddanie swojego życia dla drugiego.