Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».
Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna. Kto z was, mając sługę, który orze lub pasie, powie mu, gdy on wróci z pola: „Pójdź zaraz i siądź do stołu”? Czy nie powie mu raczej: „Przygotuj mi wieczerzę, przepasz się i usługuj mi, aż zjem i napiję się, a potem ty będziesz jadł i pił”? Czy okazuje wdzięczność słudze za to, że wykonał to, co mu polecono? Tak i wy, gdy uczynicie wszystko, co wam polecono, mówcie: „Słudzy nieużyteczni jesteśmy; wykonaliśmy to, co powinniśmy wykonać”». (Łk 17, 5-10)

Wiara mówi, że Bóg jest Panem tego, co istnieje - Panem świata oraz jego historii, Panem dziejów człowieka. Dzisiejsze Słowo wprowadza nas do centrum wiary. Apostołowie proszą Pana Jezusa o wiarę: „Dodaj nam wiary”- to ich pokorna modlitwa. Oni wiedzieli, że bez mocy i pomocy Bożej nie są w stanie nic zrobić, modlić się, czynić cudów, wypędzać złych duchów… wykonywać najprostszych zadań, itd.

Wiara staje się jedynym narzędziem, dzięki której możemy nawiązać głęboką relację z Bogiem Ojcem. To Bóg pierwszy zwraca się do nas, obdarowuje nas swoją obecnością, a my osłaniamy się wiarą. W wierze znajdujemy ufność i miłość, pełne zawierzenie Bogu na sposób dziecka. Słowo Boga zaprasza nas do głębszej przyjaźni z Duchem Świętym, to On przyniesie nam łaskę wiary, trzeźwość umysłu oraz mądrość, z której będziemy czerpać to, co nam potrzebne do życia w wierze. Św. Paweł zapewnia nas o pomocy Ducha Świętego, który w nas mieszka. Wzywać Go, słuchać, pielęgnować z Nim przyjaźń i obcowanie, jak to się czyni wobec drugiego człowieka. Dajmy Bogu czas, a Duch Święty będzie nam pomagał. Bądźmy pokorni na modlitwie. Przebywając z Bogiem, wiara małymi kroczkami będzie w nas dojrzewała.

Choćbyśmy mieli wiarę jak ziarnko gorczycy… To także zachęta, by budzić w sobie świadomość obecności Bożej w naszym życiu. Musimy wciąż na nowo odnawiać, doskonalić i mieć wiarę, by osiągnąć świętość, wierzyć że to Jezus pragnie nam usługiwać w swoim Wiecznym Domu.

Bez łaski Bożej „nie wyrwiemy korzeni morwy i nie przesadzimy w morze”. Z punktu widzenia zielarskiego, morwa jest dużym drzewem, ale niewiele z nas wie jakie posiada skuteczne i lecznicze właściwości. Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych, to On dokonuje wielkie rzeczy, jest Drzewem i Korzeniem-fundamentem wiary. W każdym czasie i miejscu jesteśmy kochani przez Boga nieograniczoną miłością. Miłość Boża jest tak mocno ukorzeniona w naszych sercach i duszach, jak to drzewo morwy. Nikt nie jest wstanie odłączyć tej miłości od Boga.

Słysząc głos Pana, serc nie zatwardzajcie!