Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków. Nie przyszedłem znieść, ale wypełnić. Zaprawdę bowiem, powiadam wam: Dopóki niebo i ziemia nie przeminą, ani jedna jota, ani jedna kreska nie zmieni się w Prawie, aż się wszystko spełni.
Ktokolwiek więc zniósłby jedno z tych przykazań, choćby najmniejszych, i uczyłby tak ludzi, ten będzie najmniejszy w królestwie niebieskim. A kto je wypełnia i uczy wypełniać, ten będzie wielki w królestwie niebieskim. Bo powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
Słyszeliście, że powiedziano przodkom: „Nie zabijaj”; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: „Raka”, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego. Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam sobie przypomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj.
Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie wydał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę, powiadam ci: Nie wyjdziesz stamtąd, dopóki nie zwrócisz ostatniego grosza.
Słyszeliście, że powiedziano: „Nie cudzołóż”. A Ja wam powiadam: Każdy, kto pożądliwie patrzy na kobietę, już się w swoim sercu dopuścił z nią cudzołóstwa. Jeśli więc prawe twoje oko jest ci powodem do grzechu, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało być wrzucone do piekła. I jeśli prawa twoja ręka jest ci powodem do grzechu, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej bowiem jest dla ciebie, gdy zginie jeden z twoich członków, niż żeby całe twoje ciało miało iść do piekła.
Powiedziano też: „Jeśli ktoś chce oddalić swoją żonę, niech jej da list rozwodowy”. A Ja wam powiadam: Każdy, kto oddala swoją żonę – poza wypadkiem nierządu – naraża ją na cudzołóstwo; a kto by oddaloną wziął za żonę, dopuszcza się cudzołóstwa.
Słyszeliście również, że powiedziano przodkom: „Nie będziesz fałszywie przysięgał, lecz dotrzymasz Panu swej przysięgi”. A Ja wam powiadam: Wcale nie przysięgajcie – ani na niebo, bo jest tronem Boga; ani na ziemię, bo jest podnóżkiem stóp Jego; ani na Jerozolimę, bo jest miastem wielkiego Króla. Ani na swoją głowę nie przysięgaj, bo nawet jednego włosa nie możesz uczynić białym albo czarnym. Niech wasza mowa będzie: Tak, tak; nie, nie. A co nadto jest, od Złego pochodzi». (Mt 5, 17-37)

W dzisiejszej Ewangelii Jezus mówi o nowym ładzie wewnątrz serca. Bóg udoskonalił Prawo Boże przez przyjście na świat Słowa - Jezusa, które stało się Ciałem. Jezus zamieszkał między nami i wprowadził nowy ład" Prawa Bożego. Przez cały czas nauczania Pan Jezus objawił głęboką Prawdę o Bogu Ojcu. Mądrość i Prawda daje nam wskazówki, jak mamy się zbawić. Słowo Boga jest Prawdą - górą miłości i miłosierdziem. Uświadamia nam też o konsekwencjach grzechu. Mądrość zawarta w Piśmie Świętym jest działaniem Ducha Świętego. To On w nas działa, żyje i tchnie do głębokiej prawdy: „Duch przenika wszystko, nawet głębokości Boga samego". Słowa Jezusa mają pokrzepiać nasze serca, dusze i sumienia oraz pokazywać, jak walczyć ze złem. Niestety człowiek czasem na własną rękę i zgubę oraz dla swojego wygodnictwa sam „pod siebie” niekiedy niewłaściwie interpretuje Słowo Boga. Oczywiście, Bóg dał nam wolną wolę - wybieramy dobro lub zło. Jednak przykazania Boże mamy mieć tak mocno wyryte w sercach, by nie zmieniła się tam ,ani jedna jota ani jedna kreska", mają nas one chronić od ognia piekielnego. „Oczy jego patrzą na tych, co się go boją – On sam poznaje każdy czyn. Nikomu nie przykazał być bezbożnym i nikomu nie zezwolił grzeszyć". Bóg nieskończony w swej wielkości, pochyla się nad człowiekiem ze swoim miłosierdziem.

Mamy w prostocie serca pragnąć miłości Boga, bo Prawo Boże to nie przestrzeganie zasad, ale zachęta do stawania się lepszym człowiekiem. Jezus wniósł światło, gdzie był mrok i miłość tam, gdzie smutek. Wskazał nową drogę do Boga Ojca, pomimo naszej ciągłej niedoskonałości. Jezus wychowuje nas do czystej miłości, bo tęskni za nami i wyczekuje nas w Królestwie Niebieskim.