Gdy Jezus przyszedł w okolice Cezarei Filipowej, pytał swych uczniów: «Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego?» A oni odpowiedzieli: «Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków». Jezus zapytał ich: «A wy za kogo Mnie uważacie?» Odpowiedział Szymon Piotr: «Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego». Na to Jezus mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie. Otóż i Ja tobie powiadam: Ty jesteś Piotr, czyli Opoka, i na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne go nie przemogą. I tobie dam klucze królestwa niebieskiego; cokolwiek zwiążesz na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążesz na ziemi, będzie rozwiązane w niebie». Wtedy surowo zabronił uczniom, aby nikomu nie mówili, że On jest Mesjaszem.
(Mt 16, 13-20)

Znacznie łatwiej jest ocenić innych, nawet wypowiedzieć ich poglądy. Działamy podobnie jak w tym fragmencie Ewangelii apostołowie... odpowiadając Jezusowi jak widzą Go ludzie, niczym rasowi reporterzy telewizyjni. A czy po pytaniu Jezusa do Ciebie osobiście jesteś w stanie odpowiedzieć bez chwili wahania, bez minuty ciszy, bez spuszczania głowy w dół kim dla Ciebie jest?

Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego. Wyznanie tej prawdy przez Piotra nie przychodzi samo z siebie i nie byłoby możliwe, gdyby nie jego otwartość na Boże działanie, na jego łaskę. Widzimy to wyraźnie w odpowiedzi Jezusa: "Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie". Bóg nie zostawia swoich wybranych, w odpowiedniej chwili zsyła swoje światło.

Błogosławiony/(-a) czyli szczęśliwy/(-a) będziesz kiedy wyznasz bez wahania, lęku, że Jezus jest Twoim Panem.