J 6, 55. 60-69

„Trudna jest ta mowa. Któż może jej słuchać?” Tak zareagowali uczniowie Jezusa na Jego słowo o tym, że On jest Ciałem, którym mamy się karmić, by mieć życie wieczne. Uczniowie szemrali, jak Izraelici na pustyni, którzy odrzucali Boga. Jak na to reaguje Jezus? Zaprasza ich do głębszego spojrzenia na tą sytuację.

„To Duch daje życie, ciało na nic się nie przyda.” Ciało możemy uznać za symbol myślenia „po ludzku”. Żydzi dlatego odrzucali naukę Jezusa, bo brali ją dosłownie. Jednak ma ona sens dopiero wtedy, gdy pada na nią światło wiary. A wiara jest łaską, jest czymś danym nam przez Ducha Świętego. Taką łaskę otrzymali Apostołowie. Oni uwierzyli Jezusowi, uwierzyli, że jest On oczekiwanym Mesjaszem.

Przepiękne jest to wyznanie wiary Piotra: Do kogo mamy pójść? Poznaliśmy Cię, uwierzyliśmy, nie chcemy iść nigdzie indziej...

Ktoś może sobie pomyśleć: Super! Im było łatwiej.... Mogli osobiście poznać Jezusa, doświadczyć Go, był przy nich ciałem, jak każdy człowiek, my zaś dziś nie mamy takiej możliwości... Czy aby na pewno? Nie możemy fizycznie dotknąć Jezusa. Ale możemy Go poznać! Jak? Czytając Pismo św. W Liście do Hebrajczyków jest napisane, że wiara rodzi się ze słuchania. Jak często czytam i wsłuchuję się w to, co przez słowa Ewangelii chce mi o Sobie powiedzieć Jezus? Św. Hieronim zostawił nam zdanie, że Ewangelia jest Ciałem Chrystusa. Tu możemy Go dotknąć. Czy dam sobie na to szansę?