Łk 4, 1-13

W scenie z dzisiejszej Ewangelii uderza mnie absurdalność propozycji, jakimi diabeł kusi Jezusa. Próbuje skusić pokarmem Tego, który żywi i utrzymuje w istnieniu całe stworzenie. Chce oddać panowanie nad królestwami Temu, który jest Panem wszechświata.

To pokazuje, że tak naprawdę diabeł nie ma nic do zaoferowania. To, co on proponuje, zawsze będzie niegodne nas jako dzieci Bożych. Szatan może jedynie parodiować Pana Boga i niestety czasami dajemy się oszukać.

Gorączkowo szukamy zaspokojenia naszych głodów, zamiast przyjąć Tego, który z miłości do nas sam stał się Chlebem. Goniąc za szczęściem, zapominamy, że już mamy je zapewnione jako obywatele Królestwa. Wystawiamy Boga na próbę na różne sposoby, zamiast uznać Jego panowanie nad naszym życiem i całą rzeczywistością.

Pierwsze czytanie daje nam prostą wskazówkę, jak bronić się przed oszustwem Złego: widzimy tam postawę wdzięczności Bogu, świadomość Jego obecności w historii każdego z nas i pełne oddanie się pod Jego opiekę.