Komentarz do Ewangelii na IV Niedzielę zwykłą (B)

Wzbudzę im proroka spośród ich braci, takiego jak ty, i włożę w jego usta moje słowa, będzie im mówił wszystko, co mu nakażę. (Pwt 18,18)

W Kafarnaum Jezus w szabat wszedł do synagogi i nauczał. Zdumiewali się Jego nauką: uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie jak uczeni w Piśmie. Był właśnie w ich synagodze człowiek opętany przez ducha nieczystego. Zaczął on wołać: «Czego chcesz od nas, Jezusie Nazarejczyku? Przyszedłeś nas zgubić. Wiem, kto jesteś: Święty Boga». Lecz Jezus rozkazał mu surowo: «Milcz i wyjdź z niego!» Wtedy duch nieczysty zaczął nim miotać i z głośnym krzykiem wyszedł z niego. A wszyscy się zdumieli, tak że jeden drugiego pytał: «Co to jest? Nowa jakaś nauka z mocą. Nawet duchom nieczystym rozkazuje i są Mu posłuszne». I wnet rozeszła się wieść o Nim wszędzie po całej okolicznej krainie galilejskiej. (Mk 1, 21-28)

Nie czekajmy, aż złe duchy nam Go wskażą. On przychodzi w najprostszych znakach. Największy cud dokonuje się w milczeniu na naszych oczach, gdy trochę mąki zmieszanej z wodą staje się Jego Ciałem. Czy jeszcze to widzę?
Taki, jak my. Taki, a jednak Inny. Może przyszedł dziś obok mnie. Może siedzi w ławce przede mną. Pozwólmy, by zaskoczył nas dziś swą łaską. Nie zamykajmy serc na Jego słowo.

Siostra Wojciecha Tarnawska OP

---