Dni skupienia dla dziewcząt
24 lutego, 2018
Czuwanie dla młodzieży
27 lutego, 2018Nowicjuszka, która towarzyszyła Matce Kolumbie w podróży do Rzymu. Po niespełna dziesięciu latach życia zakonnego została trzecią przełożoną generalną Zgromadzenia. Dokładnie 116 lat temu odeszła do Pana Matka Dominika Cellerin.
Do Zgromadzenia została przyjęta w grudniu 1883 roku. Miała już wtedy 37 lat i była pod opieką duchową Ojca Webera. Pragnęła wstąpić do naszej wspólnoty trzynaście lat wcześniej, ale z powodu licznych przeszkód musiała wciąż odkładać przyjazd do Wielowsi. Jako nowicjuszka Siostra Dominika miała szczęście towarzyszyć naszej Matce Fundatorce w podróży do Rzymu w 1885 roku. Dokładnie opisała całą wyprawę oraz pobyt w Wiecznym Mieście w Dzienniku. Wtedy, 19 marca, miało miejsce spotkanie obu Sióstr z Ojcem Świętym Leonem XIII, podczas którego papież pochwalił cel i działalność Zgromadzenia.
Po pierwszej profesji Siostra Dominika była kilka miesięcy na kweście, a potem przez kilka lat w domu w Tyczynie.
Po upływie kadencji matki Joanny Zielonki, we wrześniu 1893 roku, gdy nie doszedł do skutku wybór nowej przełożonej generalnej, przewodniczący kapitule delegat Księdza Biskupa wyznaczył Siostrę Dominikę na wikarię generalną i powierzył jej troskę o Zgromadzenie. Po pół roku Stolica Święta wyznaczyła i zatwierdziła Siostrę Dominikę na przełożoną generalną. Obowiązek ten pełniła przez sześć lat. Na następnej kapitule została wybrana na wikarię generalną i mistrzynię nowicjatu. Jednak niedługo już mogła te obowiązki spełniać – w listopadzie tysiąc dziewięćsetnego roku rozchorowała się na szybko postępującą gruźlicę płuc. Dla podratowania zdrowia wyjechała do Białej Niżnej. Leczenie okazało się jednak nieskuteczne.
Zmarła 27 lutego 1902 roku. Dla współczesnych była przykładem umiejętności życia w duchu pokuty i umartwienia.
