---

Wielki Czwartek jest dniem wielkiego dziękczynienia. Dziękujemy Panu Bogu za to, że stał się obecny wśród nas w sakramencie Eucharystii. Najwspanialsze kościoły mogłyby być tylko bezdusznymi obiektami muzealnymi pełnymi dzieł sztuki, gdyby nie było w nich Gospodarza – Żywego Boga obecnego w Świętej Hostii. I przeciwnie, nawet obozy koncentracyjne przez chwilę stawały się rajem, gdy podczas potajemnie sprawowanej Mszy świętej przychodził On – Jezus.

To naprawdę największy Skarb Kościoła, dzięki któremu jest on wiecznie żywy. Czy umiemy dziękować za każdą Mszę świętą? Za czas spędzony na adoracji Najświętszego Sakramentu? Za Komunię świętą, która łączy nas z Panem tak, że bardziej się już nie da? Podziękujmy Jezusowi dziś z całego serca za ten wielki Dar.

Eucharystia nie mogłaby być sprawowana bez kapłanów. Dlatego dziś dziękujemy Bogu także za tych, którzy dzięki łasce święceń sprowadzają Go tutaj, na ziemię. Pomyślmy dziś z wdzięcznością o naszych kapłanach, pomódlmy się za nich, by ich serca były wciąż gorące miłością do Boga i ludzi.

Wielki Czwartek jest także dniem, w którym możemy celebrować miłość braterską, siostrzaną, rodzinną… tak jak Apostołowie, którzy zasiedli do Wieczerzy z Jezusem i usłyszeli od Niego testament: abyście się miłowali tak, jak Ja was umiłowałem. Potwierdzeniem tych słów był gest obmycia nóg Apostołom. Wpatrując się w Jezusa usługującego swoim uczniom możemy ożywić na nowo w sobie miłość do tych, którzy są najbliżej nas, a których czasem tak trudno kochać. Nie zapominajmy wtedy, że Jezus umył nogi wszystkim Apostołom, także Judaszowi. Niech Jego miłość zapali nas na nowo do wzajemnej miłości. Czy to nie będzie najpiękniejsze przygotowanie do Świąt?

Dziękujmy dziś Bogu za Jego wielkie dary. Bądźmy z Jezusem, czuwajmy z Nim w Ogrodzie Oliwnym, w Ciemnicy… niech nie będzie sam.

---