Zgromadzenie Sióstr św. Dominika zostało założone przez Sługę Bożą Matkę Kolumbę Białecką w 1861 roku w Tarnobrzegu-Wielowsi, parafii usytuowanej obecnie na terenie diecezji sandomierskiej. Można jednak śmiało powiedzieć, iż historia Zgromadzenia zapoczątkowana została znacznie wcześniej.
Znakiem żywotności drzewa jest fakt, że ono rozwija się, że wciąż wypuszcza nowe pędy, pączki, gałęzie, że kwitnie i owocuje. Takie stwierdzenie przychodzi na myśl, kiedy przyglądamy się historii powstania naszego Zgromadzenia. Bo drzewo jest stare. Dominikański "korzeń" rozrasta się od XIII wieku. Wtedy żył i działał w Kościele św. Dominik. Trudno dziś o nim mówić: "hiszpański święty", choć z Hiszpanii pochodził.
Od początku zaistnienia Zgromadzenia, od kiedy Matka Kolumba Białecka, wraz z pierwszymi kandydatkami do mającego powstać Zgromadzenia, przybyła do Wielowsi koło Sandomierza, siostry żyją tą Dominikową duchowością, podejmując zadanie głoszenia prawdy Ewangelii najbardziej potrzebującym.
Taki był początek, jakby zasadzenie w Kościele "drzewa dominikańskiej wspólnoty". Znakiem żywotności tego Dominikowego drzewa był między innymi fakt, iż w XIX wieku, dokładnie w 1861 r., w polskim Kościele, dla potrzeb Ojczyzny rozdartej wówczas zaborami, powstało Zgromadzenie Sióstr św. Dominika.
Od początku zaistnienia Zgromadzenia, od kiedy Matka Kolumba Białecka, wraz z pierwszymi kandydatkami do mającego powstać Zgromadzenia, przybyła do Wielowsi koło Sandomierza, siostry żyją tą Dominikową duchowością, podejmując zadanie głoszenia prawdy Ewangelii najbardziej potrzebującym.